In 1955 werd Rosa Parks, inwoner van Montgomery wereldnieuws. In een stad met rassenscheiding, weigerde ze in een bus op te staan voor een blanke. Benieuwd naar het verhaal van Rosa Parks? Lees dan snel verder.

Wie was Rosa Parks?

Rosa Parks werd geboren op 4 februari 1913 in Tuskegee, Alabama. Ze groeide op in een tijdperk dat er veel discriminatie tegen zwarten in Amerika was. Haar achtergrond was Afro-Amerikaan, maar haar grootvader kwam uit Schotland. Het grootste deel van haar leven was ze naaister in Montgomery.

Situatie in Montgomery in de jaren ‘50

In Montgomery, de hoofdstad van de staat Alabama, gold in de jaren 1950 een rassenscheiding. Vooral in het openbaar vervoer was dit duidelijk voelbaar. Hoewel in deze jaren gemiddeld 70 procent van de reizigers zwart was, gingen blanke reizigers voor. De zwarte reizigers moesten achterin de bus plaatsnemen en als er te weinig plek was voor blanke reizigers, dan moesten ze hun plek afstaan.

Wat gebeurde er op 1 december 1955

Op 1 december 1955 stapte Rosa Parks in de bus naar huis na een lange werkdag. Buschauffeur die dag was James F. Blake die al eerder een confrontatie met Rosa Parks had gehad, ze weigerde na het kopen van een kaartje weer achterin te stappen. Doordat op 1 december de bus vol was en er voor blanke reizigers geen plek meer was, vroeg hij om 4 passagiers te verplaatsen naar achter. Drie passagiers gehoorzaamden, Rosa Parks niet. Ze weigerde op te staan en de politie werd erbij gehaald. Het resulteerde in de arrestatie van Rosa Parks.

Busboycot in Montgomery

Na haar arrestatie werd ze naar het politiebureau gebracht. Door de arrestatie broeide er iets onder de zwarte bevolking van Montgomery. Kort voor de arrestatie was de 27-jarige predikant Martin Luther King naar de stad verhuisd. Hij was het zat om apart gezet te worden melde hij na de aanhouding in zijn preek.

Hij riep de leden van de Afro Amerikaanse samenleving van de stad op om de bussen te boycotten. Op 5 december van dat jaar werden pamfletten verspreid voor een boycot van de bus. Het was dezelfde dag als de veroordeling van Rosa Parks die een boete kreeg van 10 dollar. Het protest hield meer dan een jaar aan, 382 dagen in totaal nemen zwarte inwoners niet meer de bus. Ze namen taxi’s, gingen lopen of zelfs per ezel naar hun bestemming. Uiteindelijk bleek de boycot een zware aderlating voor de busmaatschappij die toch vooral door zwarte inwoners gebruikt werd. Het resulteerde in een uitspraak van het Amerikaanse Hooggerechtshof op 13 november 1956 om rassenscheiding in bussen ongeldig te maken.

Het verdere leven van Rosa Parks

Na de uitspraak werd Rosa Parks al snel het doelwit van boze witte Amerikanen. Ze werd ontslagen als naaister en kreeg bedreigingen aan haar adres. Omdat het financieel steeds lastiger werd, verhuisden zij en haar man in 1957 naar Detroit in Michigan. Pas vanaf 1965 ging het langzaam beter met haar toen ze aan de slag ging als secretaresse van het Afro-Amerikaanse lid van het Huis van Afgevaardigden in Michigan.

Eerbetoon

In de loop der jaren is er steeds meer respect gekomen voor haar actie en wordt ze gezien als de moeder van de burgerrechtenbeweging. Ze overleed in 2005 in Detroit en haar lichaam werd opgebaard in het Capitool, een eer die normaal alleen presidenten en oorlogshelden gegund is en waarbij Rosa Parks de eerste vrouw was. Sinds 2013 staat er in de National Statuary Hall op Capitol Hill een beeld ter nagedachtenis aan Rosa Parks. Barack Obama onthulde het beeld.

Henry Ford Museum

Een gerestaureerde versie van de desbetreffende bus van het accident vind je in het Henry Ford Museum in een voorstad van Detroit. Bus #2857 is te zien in het museum waar Rosa Parks plaatsnam op de derde rij aan de linkerkant.